امروزه در ایالات متحده، بیشتر محصولات سویا برای مقاومت در برابر علف کش گلیفوسیت اصلاح ژنتیکی شده اند.
سویا را می توان در اکثر انواع خاک کشت کرد، اما بهترین شرایط برای رشد آن، خاک حاصلخیز، با زهکشی خوب و شنی است.
دانه سویا معمولاً به صورت مکانیکی برداشت می شود. برداشت زمانی انجام می شود که تمام برگ ها ریزش کرده و بذرها به رطوبت کم رسیده باشند،
بنابراین ذخیره سازی پس از برداشت بی خطر است.
این گیاه مانند سایر حبوبات با کمک باکتری ها خاک را با نیتروژن غنی می کند. از لحاظ تاریخی، کشاورزی اغلب از این رابطه برای به دست آوردن محصولات
فراوان بهره برداری می کرده است، اما امروزه این روش در اکثر سیستم های کشاورزی صنعتی استفاده نمی شود.
سویا خوراکی کیلویی یکی از غنی ترین و ارزان ترین منابع پروتئین است و اساس رژیم غذایی انسان و حیوان در بسیاری از نقاط جهان را تشکیل می دهد.
دانه ها حاوی 17 درصد روغن و 63 درصد کنجاله هستند که 50 درصد آن پروتئین است. از آنجایی که سویا حاوی نشاسته نیست، منبع خوبی از پروتئین برای بیماران دیابتی است.
در بسیاری از نقاط جهان، به ویژه در شرق آسیا، دانه های سویا معمولا به شکل شیر سویا و سس سویا مصرف می شود.
سس سویا – مایعی شور و قهوه‌ای – از دانه‌های سویا و گندم خرد شده تهیه می‌شود که حداقل شش ماه تا یک سال و گاهی اوقات بیشتر تحت فرآیند
تخمیر مخمر در آب نمک قرار می‌گیرد.
همچنین، جوانه سویا یکی از مواد تشکیل دهنده بسیاری از سالادها و افزودنی به غذاهای مختلف است یا می تواند به عنوان یک میان وعده سالم مصرف
شود. سویای جوان را می توان به صورت بخارپز یا خام مستقیماً از غلاف مصرف کرد.
اکتشافات مدرن منجر به کشف تنوع خارق العاده ای از کاربردهای سویا شده است. روغن استخراج شده از لوبیا را می توان بیشتر به مارگارین تبدیل کرد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.